mini-vaasjes

Bloemen geven vreugde, en ook een klein boeketje kan een vrolijke blikvanger zijn in huis. Altijd bloemen in huis hebben, dat hoeft helemaal niet veel te kosten. Zo’n bosje kan bestaan uit een paar wilde bloempjes uit de berm, een takje bloesem of een bloem en wat blaadjes uit de tuin. En ook een passend vaasje hoeft niets te kosten en kun je zelf maken.

Het begon met het donkergroene doorzichtige potje. Eerst zag ik niet dat het zo een prachtige kleur had omdat er een heel groot etiket op zat. Het lijkt net gekeurd glas en dat kon ik dus niet zomaar weggooien. Voordat ik iets weggooi beoordeel ik het eerst op mogelijkheden voor hergebruik. Soms is iets praktisch te gebruiken, bijvoorbeeld koffieblik als knopendoos; soms is iets gewoon mooi voor de sier. Dat was dus het geval met dit potje. Ik heb de bovenkant eraf gesneden met een hobbymes, even een secuur klusje, en dan de rand met een vlammetje voorzichtig afgerond. Een bloemetje erin en klaar, en als de zon er op staat is ie op z’n mooist.

Daarna kon ik het niet laten om er meer te maken. In de loop van de jaren heb ik heel wat potjes opgespaard (gebruik ze af en toe om verf in te mengen) en die moesten er nu ook aan geloven. Vitaminepillen en andere voedingssupplementen zitten meestal in een stevig plastic potje met schroefdeksel. De potjes zijn er in allerlei kleuren en maten, dus geschikt om verschillende vaasjes te maken. Ook andere potjes of flesjes zijn bruikbaar, zo heb ik ook een citroensap-flesje gebruikt. Die is van dunner plastic en dus makkelijker te snijden. De afgesneden rand van de medicijnpotjes wordt een beetje scherp en misschien iets ongelijk, maar dat is op te lossen met een vlammetje. Voorzichtig het potje bij de vlam houden en steeds rond blijven draaien. Niet te veel, net tot de rand een beetje samentrekt en ronder wordt. Ook heb ik op een paar potjes een rand van plastic hobby-koordjes gemaakt (ooit een rage, volgens mij scooby-doo touwtjes genoemd). Zo’n touwtje is hol en heb ik dus in de lengte ingesneden, een behoorlijk priegelwerkje, en dan op de rand gelijmd. Het ziet er wel goed uit. Het witte potje met blauw randje lijkt net een geëmailleerd bekertje, totdat de zon er op staat, dan zie je dat het plastic is. Dus waar ik het ene potje juist in de zon zet, gaat die ander in de schaduw.

Zo is er voor elk interieur en elk bloempje een passend vaasje. Het scheelt de aanschaf van vazen die ver weg geproduceerd worden en vervoerd moeten worden over de halve wereld. Op deze manier hoef je ook geen dure boeketten meer te kopen die vaak geteeld zijn met behulp van bestrijdingsmiddelen en verwarmde kassen of lange vliegreizen. Gewoon alles wat kleiner en persoonlijker, en milieuwinst op meerdere vlakken.

Vijf potjes ...

... worden vijf vaasjes.