mini-vaasjes
Bloemen geven vreugde, en ook een klein boeketje kan een vrolijke
blikvanger zijn in huis. Altijd bloemen in huis hebben, dat hoeft
helemaal niet veel te kosten. Zo’n bosje kan bestaan uit een paar
wilde bloempjes uit de berm, een takje bloesem of een bloem en wat
blaadjes uit de tuin. En ook een passend vaasje hoeft niets te kosten
en kun je zelf maken.
Het begon met het
donkergroene doorzichtige potje. Eerst zag ik niet dat het zo een
prachtige kleur had omdat er een heel groot etiket op zat. Het lijkt
net gekeurd glas en dat kon ik dus niet zomaar weggooien. Voordat ik
iets weggooi beoordeel ik het eerst op mogelijkheden voor hergebruik.
Soms is iets praktisch te gebruiken, bijvoorbeeld koffieblik als
knopendoos; soms is iets gewoon mooi voor de sier. Dat was dus het
geval met dit potje. Ik heb de bovenkant eraf gesneden met een
hobbymes, even een secuur klusje, en dan de rand met een vlammetje
voorzichtig afgerond. Een bloemetje erin en klaar, en als de zon er
op staat is ie op z’n mooist.
Daarna kon ik het
niet laten om er meer te maken. In de loop van de jaren heb ik heel
wat potjes opgespaard (gebruik ze af en toe om verf in te mengen) en
die moesten er nu ook aan geloven. Vitaminepillen
en andere voedingssupplementen zitten meestal in een stevig
plastic potje met
schroefdeksel. De potjes zijn er in allerlei kleuren en maten, dus
geschikt om verschillende vaasjes te maken. Ook andere potjes
of flesjes zijn bruikbaar, zo heb ik ook een citroensap-flesje
gebruikt. Die is van dunner plastic en dus makkelijker te snijden. De
afgesneden rand van de medicijnpotjes wordt een beetje scherp en
misschien iets ongelijk, maar dat is op te lossen met een vlammetje.
Voorzichtig het potje bij de vlam houden en steeds rond blijven
draaien. Niet te veel, net tot de rand een beetje samentrekt en
ronder wordt. Ook heb ik op een paar potjes een rand van plastic
hobby-koordjes gemaakt (ooit een rage, volgens mij scooby-doo
touwtjes genoemd). Zo’n touwtje is hol en heb ik dus in de lengte
ingesneden, een behoorlijk priegelwerkje, en dan op de rand gelijmd.
Het ziet er wel goed uit. Het witte potje met blauw randje lijkt net
een geëmailleerd bekertje, totdat de zon er op staat, dan zie je dat
het plastic is. Dus waar ik het ene potje juist in de zon zet, gaat
die ander in de schaduw.
Zo
is er voor elk interieur en elk bloempje een passend vaasje. Het
scheelt de aanschaf van vazen die ver weg geproduceerd worden en
vervoerd moeten worden over de halve wereld. Op deze manier hoef je
ook geen dure boeketten meer te kopen die vaak geteeld zijn met
behulp van bestrijdingsmiddelen en verwarmde kassen of lange
vliegreizen. Gewoon alles wat kleiner en persoonlijker, en
milieuwinst op meerdere vlakken.
Vijf potjes ... |
... worden vijf vaasjes. |